حال خوش یک مهمانی/ روزی که دلتنگی رخت بربست
تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۷۹۲۰۹
«بابا، یک آقای دوستداشتنی است که همین چند روز پیش میهمانش بودیم. این آقا دلتنگی ما را خوب بلد است، دلتنگی همه بچه شهیدها را. همه ماهایی که بابایمان رفت تا حال کشور ما، حال ایران ما خوب باشد و خوب بماند. بله بابا، ما میهمان بابای وطن عزیزمان شدیم.»
به گزارش خبرنگار ایمنا، سلام بابای قهرمانِ من. حالت در آسمانها چهطور است؟ اگر حال ما را بپرسی باید بگویم که حال ما هم خوب است اما بابا، نبودنت، فقط نبودنت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
میدانی بابا دوباره دلتنگی یواش یواش آمده و نشسته در دل کوچکم و باز ماجرای همیشگی حرفهای یواشکی من با تو.
همان حرفها که صورتم را پر از اشک میکند. اشکهایی که نیستی تا با نوازش صورتم پاکشان کنی. راستش بابا گاهی دلتنگترین میشوم، دلتنگ صدایت، دلتنگ صدای چرخیدن کلیدت در درب خانه تا خودم را به تو برسانم، به بغل تو بابا.
دلتنگ صدای نفسهایت هستم بابا وقتی صدایم میکردی: «عزیز دل بابا». میدانی بابا چند وقتی میشود، بغض لانه کرده در گلویم، از آن روزی که گفتند دیگر نمیآیی، چشمهایم شده غمخانه. قلبم یکی در میان هوایی میشود.
راستش بابا دلم لوس شدن میخواهد بله درست شنیدی لوس شدن برای بابایی خودم. دلم گاهی از جا کنده میشود، دلم گاهی میخواهد فقط یک بار دیگر بیایی و صدایم کنی، بیایی و بیشتر از همیشه بمانی و دیگر نروی. دلم گاهی فقط و فقط تو را میخواهد بابا. هرچه بزرگتر میشوم و قدم بلندتر میشود دلم برای مادر بیشتر میسوزد البته برای هردویمان.
آخر از آن روزی که رفتی جانماز تو شده پناهگاهش. دلش که دلت را میخواهد به سجاده پهن شده تو در کنج اتاق پناه میآورد و تا مدتها همانجا مینشیند. حرف میزند، لابد گریه هم میکند و حواسش را جمع میکند تا من نشنوم. با تسبیح تربتت بازی میکند، بویش میکند و روی چشمهایش میگذارد.
مامان اینطور که میشود فکر میکند حواس من نیست اما بابا یک وقتهایی دلتنگی مادر میریزد روی دلتنگیهای من اما من هنوز برای این همه دلتنگی خیلی کوچکم بابا. نیستی بابا جای خالی تو درد میکند. جای خالی تو زخم میکند تمام تنِ من و مامان و بابا بزرگ و مامان بزرگ را.. اما بابا، یک آقای دوستداشتنی است که همین چند روز پیش میهمانش بودیم.
این آقا، دلتنگی ما را خوب بلد است دلتنگی همه بچه شهیدها را. همه ماهایی که بابایمان رفت تا حال کشور ما، حال ایران ما خوب باشد و خوب بماند. بله بابا، ما میهمان بابای وطن عزیزمان شدیم. میدانی خوبی این دعوت چه بود؟! اینکه وقتی کنارشان هستیم انگار کنار تو نشستهایم. حرفهایشان خیلی شبیه حرفهای توست، نگاهشان مثل نگاههای تو و مهربانیهایشان شبیه مهربانی تو.
میدانم که خودت دیدی و حواست هم به ما بود. مامان میگفت امروز تو هم بودی کنار ما مثل همیشه. قاب عکست نشسته بین دستهای مادر، توی سینه من، بین انگشتهای کوچکم....
بابا این آقا مثل خودت دوستداشتنی است. حرفهایمان را گوش میکنند، به ما مهربانی میکنند. بابا ما این آقا را خیلی دوست داریم… راستی بابا خیلی از مامانهای دیگر هم بودند در میهمانی. مامانهایی که مثل مامان بزرگ پسرشان رفته بود که برگردد، برگشته بود اما شهید شده بود و برگشته بود.
بابا باید بودی و میدیدی عکس بچههایشان را چطور گرفته بودند توی دستهایشان. انگار قهرمان زندگیشان را داشتند به همه نشان میدادند. عکسهای بعضی از مادران سیاه و سفید بود. عکسهای بعضی هم رنگی، اما بابا چهره همه مادرها پر از خط بود. خطهایی که کنار چشمهایشان و حتی کنار لبهایشان حسابی خودش را نشان میداد. این خط و خطوط پر از حرفهای مادرها بود که انگار چهار زانو نشسته بودند روی صورت آنها.
مامان میگفت مادرها بعد از رفتن بچههایشان، بعد از برنگشتنهایشان پیر میشوند. اما بابا از خدا که پنهان نیست از تو چه پنهان مامان جوان ما هم بعد از رفتن تو پیر شد، تویی که همسرش بودی. اصلاً چه تفاوتی میکند من فکر میکنم رفتن عزیزِ آدم، همیشه آدم را پیر میکند. حالا که بیشتر به چهره این خانمها نگاه میکنم بیشتر میفهمم منظور مامان از پیر شدن یعنی چه…
راستی بابا، باباها را باید میدیدی. من تا حالا گریه باباها را ندیده بودم. شاید هم دیده بودم اما یادم نیست اما روز میهمانی تا دلت بخواهد دیدم. بابایی را دیدم که عکس پسرش را جلوی چشمهایش گرفته بود تا گریههای یواشکیاش را هیچکس نبیند. دیدم باباهایی که عکس پسرهایشان را محکم در بغل گرفته بودند. باباهایی که عکس پسرشان روی قلبشان سنجاق شده بود را هم دیدم. بابا تو بابای من هستی و اینها بابای پسرهایشان، پسرهایی که از آنها همین عکسها مانده است، اما همین عکسها، دنیایشان را قشنگتر میکند.
دنیایی که شاید به قول مامان در ظاهر دیگر بابای من و پسر این مادر و پدرها نباشد اما آنها همیشه هستند، در قلبهای ما هستند، حواسش به ما هست و مراقب ما هستند. خلاصه اینکه جایت خالی بابا، میهمانی خوبی بود. خیلی به من و همه دختران و پسرانی که بابایمان رفته تا آسمان خوش گذشت. از آن بالا، از پیش خدا، مراقب ما باش بابا.
کد خبر 669762منبع: ایمنا
کلیدواژه: رهبر انقلاب دیدار جمعی از خانواده های شهدا با رهبر انقلاب پدر شهید مادر شهيد همسر شهید فرزندان شهدا دلتنگی فرزندان شهدا شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق اما بابا عکس ها حرف ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۷۹۲۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات جدید از مسمومیت پزشکان در مهمانی شیراز
به گزارش «تابناک» به نقل از خبرآنلاین، طی هفته گذشته در پی انتشار خبری مبنی بر برگزاری یک مهمانی خصوصی در شیراز با حضور مهمانان پزشک، اعلام شد ۲۹ نفر از افراد حاضر در مهمانی دچار مسمومیت الکلی و در بیمارستان بستری شدند.
اخبار منتشرشده از سوی رسانههای رسمی تا به امروز، حاکی از آن است که طی این اتفاق، چند تن از مهمانان دچار نارسایی کلیوی شدهاند، یک پزشک زن فوت شده و یک پزشک دیگر به کما رفته است.
خبر«نارسایی کلیوی چند تن از پزشکان» کذب است
دکتر هادی یزدانی، پزشک و دکترای حرفهای پزشکی، پیرویِ این موضوع در گفتوگو با خبرآنلاین، در قالب اطلاعات تکمیلی و معتبر میگوید: «خبر فوت پزشک خانم در این حادثه صحت دارد، اما خبری که مبنی بر نارسایی کلیوی چند تن دیگر از پزشکان منتشر شده، به ضرس قاطع غلط است.»
او، به نقل از منابع موثق محلی، اشاره میکند: «پنج نفر از حاضران در مهمانی به درخواست خود، دیالیز کلیوی شدند. آزمایشهای انجامشده، نشاندهنده اسیدوز خون در این افراد بود؛ که سبب شد این پنج نفر با آگاهی و خواست شخصی دیالیز انجام دهند.»
همچنین بر اساس پیگیریهای صورتگرفته از سوی خبرآنلاین و گفتوگو با یکی از پزشکان شیراز، مشخص شد که «هیچیک از این افراد به کما نرفتهاند و اخباری که پیرامون این موضوع در حال انتشار است، صحت ندارد. حتی خبر «مسمومیت ۲۹ نفر» نیز کذب است؛ زیرا در مجموع حدود پنج [الی شش] نفر دچار مسمومیت شده بودند که با انجام دیالیز، شرایطشان بهبود یافت.»
به بیان سادهتر، تنها تلفات ناشی از این اتفاق، فوت یک پزشک زن است و باقی افراد در سلامت کامل به سر میبرند.
حادثه اخیر، مسمومیت با «متانول» نبوده؛ نتایج آزمایشات چیز دیگری را نشان میدهد
در ادامه گفتوگو، این پزشک تصریح میکند: «مسمومیت اخیر، ناشی از مصرف متانول نبوده؛ چرا که بررسیها و نتایج آزمایشات، مصرف مادهای دیگر به نام «اتیلن گلیکول» را تأیید میکند.»
دکتر مهرداد شریفی، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، نیز پیشتر اعلام کرده بود که «مشروبات مورد استفاده در این مهمانی، تقلبی و دستساز و حاوی الکل صنعتی بوده است».
شایان ذکر است که در روند تولید مشروبات الکلی (اتانول)، برخی ترکیبات سمی، بهویژه متانول، بدون دخالت خارجی و به مقدار بسیار کم طی فرآیند تخمیر شکل میگیرند و سبب سمی شدن نوشیدنی میشوند. اما در خصوص اتیلن گلیکول باید گفت که این یک ماده شیمیایی و صنعتی است و معمولاً در فرآوردههایی مانند ضد یخ برای موتور اتومبیل استفاده میشود و مصرف خوراکی آن به هیچوجه رایج و مرسوم نیست.
دکتر مهرداد اسماعیلیان، متخصص طب اورژانس و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در اینباره به خبرآنلاین میگوید: «اتیلن گلیکول در فرآیند تخمیر مشروبات الکلی تولید نمیشود و اگر نتایج آزمایشات مندرج در پرونده پزشکان مسموم شیراز نشاندهنده مصرف اتیلن گلیکول باشد، قدری عجیب است و محتمل است که این ماده بهصورت دستی و با دخالت خارجی به نوشیدنیها افزوده شده باشد؛ چرا که تشکیل طبیعی آن در مکانیسم تولید الکل جای نمیگیرد.»
او ادامه میدهد: «اغلب مسمومیتهای الکلی در ایران ناشی از مصرف الکلهای دستساز است و به این دلیل که در روند تولید این مشروبات هیچ نظارت و کنترلی روی فرآورده وجود ندارد، تشکیل ترکیبات سمی در الکل ناگزیر است.»
مراجعه به پزشک در ساعات اولیه را جدی بگیرید
یکی از عمده مشکلاتی که در خصوص مسمومیتهای الکلی مطرح است، تعلل در مراجعه به مراکز درمانی است؛ که البته این قصور از سوی مصرفکننده نیست، بلکه علائم با تأخیر بروز پیدا میکنند. به عبارتی، مصرفکننده در ساعات اولیه هیچگونه اختلال بینایی، کاهش سطح هوشیاری، مشکلات مغزی و ... را تجربه نمیکند.
اسماعیلیان در توضیح این مسئله میگوید: «علت دیر نمایان شدن علائم مسمومیت این است که در لحظات نخست پس از مصرف مشروبات الکلی، سطح اتانول در خون بالاست؛ اما به مرور و با پایین آمدن سطح اتانول در طی فرآیند جذب و متابولیسم، متانول خود را نشان داده و عملکرد بدن فرد را تحت تأثیر قرار میدهد؛ آن وقت تازه علائم مسمومیت نمود پیدا میکنند.»
او ادامه میدهد: «بسته به میزان مصرف، شدت علائم و زمان بروز آن در افراد متفاوت است؛ حتی در برخی موارد ممکن است علائم تا ۲۴ ساعت بعد هم ظاهر نشوند و فرد متوجه مسمومیت نشود. اما در اغلب موارد ۶ الی ۱۲ ساعت پس از مصرف، علائم نمود پیدا میکنند.»
مسمومیت با متانول چگونه از مسمومیت با اتیلن گلیکول تمییز داده میشود؟
بنا به گفته این متخصص طب اورژانس، عمده عوارض مصرف متانول، مغزی است؛ به طور مثال در پی مصرف متانول، ممکن است مصرفکننده در پی علائم عصبی، دچار کاهش سطح هوشیاری شود، یا اعصاب چشمی درگیر شوند که در بر دارنده اختلالات بینایی و حتی کوری است. در مواردی که حجم مصرف بسیار زیاد باشد، فرد دچار ایست قلبی-تنفسی میشود و احتمال مرگ بالاست.
اما عوارض مسمومیت با اتلین گلیکول اغلب کلیوی است، هرچند عوارض مغزی نیز در این مورد قابل مشاهده است اما سطح آن نسبت به مسمومیت با متانول کمتر است و در عوض، صدمات کلیوی جدیتر، اختلال در عملکرد قلبی، ریوی و حتی مرگ را به همراه دارد.
اسماعیلیان در رابطه با نحوه تشخیص دقیق نوع مسمومیت میگوید: «آزمایش گاز خون شریانی (ABG)، بهترین راه برای تمییز مسمومیت با اتیلن گلیکول از متانول است؛ که طی آن اگر در ادرار مصرفکننده، «کریستال کلسیم اگزالات» مشاهده شد، مسمومیت با اتیلن گلیکول تشخیص داده میشود.»